نوروزآباد باشگاهی در همین نزدیکی در خیابان خلیج که امروزه به لطف اتوبان های احداث شده به راحتی قابل دسترسی است .
برای اولین بار دو سال قبل - در یکی از روزهای زمستانی به این باشگاه رفتم - بزرگی و شگوه این باشگاه چنان چشم نواز بود که دوست داشتم توی همچین فضای فقط راه بروم و گه گاهی بدوم - بنظرم چهار یا پنچ مانژ بزرگ سواری و چهار اصطبل داشت که در ودیوار آن گواه قدمت آنان بود .
اکثر باکس ها خالی از اسب بود . انگار هیچ انگیزه ای برای فردا نبود . احساس روزمره گی رو بخوبی میتونستی احساس کنی انگار همه چی معطل و یا بهتر بکم منتظر یه فرصتی بود که یکی بیاد تا همه چی رو از این سردرگمی نجات بده مثل اینکه زمان برای این باشگاه معنا نداشت - نه رفت و آمدی - نه حضوری - نه مسابقه ای - البته در بعضی وقتها مسابقات چوگان و کورس برگزار میشود .
بنظرم نوروز آباد میتونه یه بخشی از تاریچه سوارکاری ایران باشه - میتونه یک مجموعه سوارکاریی باشه خیلی مجهز -
ادامه دارد