۰۸آذر
در پسِ گردنههای سرسبز، در دامنه کوههای پر درخت، در پیچاپیچ آبادیها و
جنگلها و درههای پر آب و در دامنه کوهستانهای مه آلود، دهها بهشت کوچک
پنهان شده است. در هر کجای این مناطق بکر و بیبدیل که پا بگذاری، غرق
تماشای زیباییهای بیمانند و افسون کنندهای میشوی که در این سرزمین سبز
رخ نشان میدهند.
عطر نانهای محلی، آوای چلچلهها، شکوفههای
بهاری، خروش آبشارها و چشمهسارها، همراه با جنگلهای تو در تو و ارتفاعات
پرگل و گیاه، همه و همه دست به دست هم دادهاند تا ییلاقات مازندران هر
کدام به یک بهشت کوچک برای بومگردی تبدیل شود. مازندران بیش از 3 هزار
روستای ییلاقی و جلگهای دارد که یکی از یکی زیباتر و جذابتر است.
روستاهای ییلاقی مازندران، علاوه بر سرسبزی، با داشتن چشم اندازهای بدیع یخچالها، چمنزارها و جنگلهای مرتفع جلگهای، مجموعهای بسیار زیبا از صدها بهشت کوچک و دیدنی است. برای دسترسی به این ییلاقات، هرچند جاده فیروزکوه کمی طولانیتر است، اما به مراتب مسیر امنتری نسبت به جاده هراز است.
ییلاق گردی در پیچ و خم البرز
حدود ۳۵ سال پیش، جادهای بر محور دره «بلده» ساخته شد که از میانه البرز مرکزی و شهرهای کوچک و روستاهای بکرش عبور میکرد. این جاده کوهستانی و پرپیچ و خم، هم رفت و آمد را برای ساکنان این مناطق راحتتر کرد و هم راهی تازه پیش پای طبیعتگردان گشود که تا پیش از آن، گشت و گذار در آنجا فقط با پای پیاده امکانپذیر بود.
این جاده تقریباً ۱۲۰ کیلومتری، بعد از «دوآب» در جاده هراز شروع میشود و تا «سیاهبیشه» در جاده چالوس ادامه پیدا میکند. در جاده هراز حدود ۴۸ کیلومتر مانده به آمل، پل «دوآب» را خواهید دید. بعد از دیدن تابلوی «هردورود»، به سمت چپ بپیچید، جادهای که تقریباً در مسیر دره بلده ساخته شده است؛ جادهای پرپیچ و خم و زیبا با روستاهای دیدنی و طبیعت تماشایی.