اسبچه های خزر را جدی بگیریم
بنظر میرسد برگزاری هر ساله جشنواره اسب کاسپین تبدیل به یک چشن تولدی شده که هرسال عادت کردیم آن را برگزار کنیم و به حسب تکرار آن ملزم می شویم آنرا با شکوه تر برگزار کنیم و به اصطلاح خودی نشان دهیم غافل از اینکه هر روز به انقراض این اسب داریم نزدیک تر می شویم.
بگذارید کلام آخر رو همین اول بگویم - در جایی که اقتصاد جریان نداشته باشه - و برنامه ای برای ایجاد درآمد نداشته باشیم - اگر بهترین کالا را هم در اختیارمان باشد محکوم به فنا است . اگر بهترین اسب کاسپین رو داشته باشیم اما خریداری نداشته باشد - فقط برای مالک آن یک مرکز هزینه است . برای کالای که تقاضا وجود ندارد و در خواستی نباشد از لیست تولید خارج گشته و سرمایه گذار تمایلی به تولید آن ندارد .
چه باید کرد ؟
اولین گام : می بایست شناخت کاملی از توانایی های اسب کاسپین پیدا کنیم که خوشبختانه هم در کشور خودمان و هم در کشورهای اروپایی انجام گرفته است .
دومین گام : تشویق ویا ملزم کردن باشگاه های سوارکاری کشور نسبت به نگهداری و استفاده این اسب در آموزش هنرجویان سوارکاری در رده نونهال.
سومین گام : تدوین ضوابط و مقررات اجرایی جهت برگزاری مسابقات پرش و درساژ با اسب کاسپین.
چهارمین گام :ملزم کردن باشگاه جهت معرفی یک تیم برای شرکت در اینگونه مسابقات
پنجمین گام : تربیت و آموزش مربیانی که بتوانند از اسب کاسپین جهت آموزش هنرجویان نونهال استفاده کنند . متاسفانه تعداد بسیار معدودی از مربیان هستند که از این روش استفاده می کنند.
بنظرم اگر فدراسیون سوار کاری بتواند که اگر بخواهد می تواند شرایط الزام آوری را برای باشگاه سوارکاری ایجاد کند که انان ملزم باشد از اسب کاسپین در جهت پیشبرد اهداف آموزشی هنر جویان استفاده کنند شاید بتوان گفت تمایل به پرورش و نگهداری اسب کاسپین از طرف علاقه مندان به این اسب بهبود یافته و رونق اقتصادی ایجاد گردد.
و گرنه باید یک روز از همین روزها که زیاد هم دور نیست
برای نشاندان یک اسبچه خزر به نسل آینده
به موزه حیات وحش برویم . یا شاید برای خریدن یک جفت
اسبچه خزر دست به دامن یکی از همین کشور ها
شویم
نمی دونم تازه باید شانس بیاریم که مریض نباشند .